„ Sztuka życia” w siedmiu odsłonach w „ pigułce szczęścia”.
Kategoria:O miłości , O sensie i celu życia
Do oglądnięcia i stosowania dla każdego potrzebującego wsparcia, wzmocnienia, zmiany nastroju, na swojej drodze życiowej do szczęścia .
Akt pierwszy: „Miłość”
Scena 1: „ Romantyczne zakochanie”
Czy to jest miłość, czy zauroczenie? Sprawdź w realiach życiowych, czy występują cechy prawdziwej miłości: bliskość; zaufanie; dopasowanie ; seksualność; wierność; komunikatywność i optymizm, jako pozytywne myślenie i nastawienie do życia.
Scena 2: „ Prawdziwa miłość nie jedno ma imię”
Powinieneś wiedzieć, że : Miłość to także umiejętność porozumiewania się i rozwiązywania problemów życiowych”
Scena 3: „ Miłosne przywiązanie „
Tyle lat minęło, a my się wciąż „ trzymamy! To jest nasza prawdziwa miłość!! Róbcie wszystko aby tego doczekać.
Morał aktu pierwszego: „ Wzajemna miłość to pierwsza i najważniejsza odsłona sztuki całego życia”.
Akt drugi: „ Małżeństwo albo stały związek”
Scena 1: „ Weselisko czy ślubowanie”
Oby było tak dalej, wesoło, majętnie, ale z naszym własnym „posagiem” i pomysłem na szczęśliwe życie. Zapamiętaj przede wszystkim to, co przysięgałaś/ łeś.
Scena 2: „ Samo życie i kryzys „
Kryzys?! A jednak w naszym związku może być i tak. I od nas zależy, aby tak nie było. A jeżeli już, to co dalej?
Scena 3: „ Syndrom pustego gniazda i szczęście małżeńskie”
My się nadal kochamy i zaczynamy nowe życie we dwoje! Nie spocznijcie na laurach, mimo że wykonaliście kawał dobrej roboty, wychowując pociechę/y szczęścia.
Morał aktu drugiego: „ Spełnienie w małżeństwie to fundament szczęścia naszego związku, dzieci i rodziny.
Akt trzeci: „Dziecko – nasze szczęście !”
Scena 1: „ Będziemy mieć upragnione dziecko!!!”
W pełni świadomi i przygotowani czekamy na szczęście posiadania dziecka. Bądź dobrym ojcem i dobrą matką.
Scena 2: „ Tata nie wróci! ”
Tata nie wróci, ale Ty możesz dać szczęście dziecku i być szczęśliwa. Nigdy nie załamuj się na drodze do szczęścia:
Scena 3: „ Nasze dziecko wychodzi za mąż”
Czy dobrze wychowaliśmy dziecko do szczęścia w małżeństwie i w rodzinie? Podsumujcie ten okres dla spokoju sumienia, wniosków i potrzeb dalszego życia, swojego i dorosłego dziecka/dzieci
Morał aktu trzeciego: „ Wielką umiejętnością życia jest być dobrą matką i dobrym ojcem!”
Akt czwarty: „Wychowanie do szczęścia”
Scena 1: „ Zdrowe i szczęśliwe dziecko”
„Złotym” środkiem do szczęścia dziecka jest zdrowie. Bądźcie mądrymi rodzicami dla dobra dziecka/dzieci
Scena 2: „ Nasza córka chce być ….?”
Wybór zawodu i wychowanie do pracy to szczęście i obowiązek rodziców. Macie na to 18 lat władzy rodzicielskiej.
Scena 3: „ Mamy satysfakcję z dzieci”
Wdzięczność dzieci to wielkie zadowolenie rodziców. To piękne chwile za poświęcenie się szczęściu dzieci
Morał aktu czwartego: „ Dobrze wychować i odpowiednio wykształcić dziecko, to naprawdę wielkie szczęście rodziców”.
Akt piąty: „ Rodzina, źródło szczęścia i ostoja spokoju.”
Scena 1: „ Zaczynamy tworzyć szczęśliwą rodzinę!”
Rodzina pełna to podstawowy warunek szczęścia każdego z jej członków”. Stworzyliśmy rodzinę i nie dopuśćmy do jej rozpadu z własnej winy, z ogromną szkoda dla dziecka/dzieci..
Scena 2: „ Małe mieszkanko i wielkie szczęście”
Nasza rodzinka ma mieszkanie: Kolejnym warunkiem szczęścia rodzinnego jest wspólne zamieszkanie i prowadzenie gospodarstwa domowego.
Scena 3: „ Zapewnijmy opiekę i bezpieczeństwo w naszej rodzinie ”
Czujemy się bezpieczni: „ Szczęście rodzinne to poczucie bezpieczeństwa każdego jej członka”
Morał aktu piątego: „Szczęśliwa rodzina to suma szczęść każdego z jej członków”
Akt szósty: „ Praca”. Kocham, lubię, pracuję bo muszę?!”
Scena 1: „ I znowu osiem godzin przerąbane!
Czy się stoi, czy się leży pięć tysięcy się należy?! Nie, nie tędy droga! Znajdź przyczyny braku satysfakcji z pracy i podejmij właściwą decyzję.
Scena 2 „ Lubię kiedy ludzie mnie podziwiają!”
Kochanie taki sukces! Kowalskim szczęki opadną z zazdrości.
Czy takiej satysfakcji z pracy oczekujesz?
Scena 3: „ Moją pracą służę ludziom”
Kocham pracę bo mam z niej satysfakcję”
Morał aktu szóstego: „ Dopełnieniem prawdziwego szczęścia jest zadowolenie z pracy całego życia”.
Akt siódmy: „ Samorealizacja”
Scena 1: „ Spełniajmy młodzieńcze marzenia”
Mamy dom swoich marzeń.
To głównie od nas zależy czy zrealizujemy szczęście z naszych marzeń, pragnień i aspiracji.
Scena 2: „ Rób wszystko, aby Twoje życie było twórcze i szczęśliwe”.
Nie czekaj na księcia z bajki, na cud i mannę z nieba.
Od Ciebie, Twojej wiary w siebie i możliwości, pracy i wytrwałości, zależy prawdziwe szczęście.
Scena 3: „ Bezinteresowne czynienie dobra”
Oni też marzą o dobrym i szczęśliwym życiu.
Morał aktu siódmego: „ Niech samorealizacja, poprzez twórcze życie i bezinteresowne czynienie dobra, będzie naszym spełnieniem najskrytszych marzeń „
Kurtyna w górę:
I to już cała sztuka życia w „pigułce szczęścia”, w siedmiu odsłonach /aktach/ pokazujących siedem najważniejszych wartości życiowych, które może osiągnąć i doświadczyć każdy z nas.
Na dobranoc, życzę Wam samych dobrych scen z tej pięknej sztuki o prawdziwym szczęściu. Ale warto zapamiętać, że:
Prawdziwe szczęście to pełnia życia dająca wielkie zadowolenie z osiągnięcia najważniejszych wartości, wybranych za cel i sens życia, polegająca na oddaniu w miłości, spełnieniu w małżeństwie / stałym związku/ i w rodzinie, posiadaniu dziecka/dzieci/ i jego dobrym wychowaniu, satysfakcji z pracy i samorealizacji przez twórcze życie i bezinteresowne czynienie dobra.
Miłych marzeń do spełnienia, nie tylko we śnie
życzy Bronisław