Blog Szczęśliwi.pl

Portret idealnej miłości

 Idealna miłość to stały, zgodny związek miłosny dwojga ludzi, trwający od momentu zakochania do śmierci. Miłość idealna to związek uczuciowy (emocjonalny) oparty na wszystkich możliwych pozytywnych więziach łączących dwoje partnerów odmiennej płci, którego naturalnym, biologicznym i społecznym celem jest prokreacja. Proszę zwrócić uwagę, że w takiej definicji miłości idealnej, w której celem jest prokreacja, nie uwzględnia się miłości partnerów tej samej płci. I ten cel, czyli prokreacja, z oczywistych do dziś względów biologicznych różni miłość idealną dwojga osób odmiennej płci od ludzkiej miłości możliwej także między partnerami tej samej płci.

 Do podstawowych więzi idealnego związku miłosnego należy zaliczyć:

 –  więź uczuciową, emocjonalną (wszystkie uczucia i emocje tworzące związek miłosny),

 –  współżycie seksualne,

 –  więź intelektualną (określoną poziomem „mądrości”),

 –  więź religijną (wiarę), światopogląd,

 –  zbieżność głównych celów życiowych,

 –  wzajemną pomoc.

 Według mnie miłość idealna jako uczuciowy związek miłosny dwojga ludzi powinna trwać od zakochania do końca życia w czterech różnych, kolejno po sobie następujących fazach współżycia partnerów.

 Miłość romantyczna – od zakochania do zawarcia formalnego związku małżeńskiego lub do wspólnego zamieszkania i prowadzenia gospodarstwa domowego, nazywana tradycyjnie narzeczeństwem.

 Miłość małżeńska lub partnerska – emocjonalny (uczuciowy) związek małżonków lub stałych partnerów, trwający od zawarcia związku małżeńskiego lub od wspólnego zamieszkania i pożycia (zawiązania konkubinatu) do śmierci.

 Miłość rodzinna – emocjonalny (uczuciowy) związek rodzinny, w którego skład wchodzi co najmniej troje członków rodziny, w tym małżonkowie oraz przynajmniej jedno dziecko. Jest to co najmniej trójstronny związek miłosny trwający od urodzenia pierwszego dziecka do usamodzielnienia się ostatniego dziecka. Miłość rodzinna to połączenie miłości małżeńskiej, rodzicielskiej (macierzyńskiej i ojcowskiej) oraz miłości braterskiej (siostrzanej).

 Miłość trzeciego wieku – emocjonalny (uczuciowy) związek małżeński trwający od usamodzielnienia się ostatniego dziecka do śmierci małżonków, partnerów. Miłością trzeciego wieku jest także emocjonalny (uczuciowy) związek małżeński bezdzietny, po zaniku zdolności rozrodczej żony (klimakterium).

 Dla porównania podam, że na przykład amerykański poeta, tłumacz między innymi Boskiej komedii Dantego, Ezra Pound, przyjął podobne kryteria miłości i związek miłosny podzielił na trzy etapy wiekowe życia człowieka. Według niego: „Miłość to określenie używane do nazwania pożądania seksualnego u młodych, przyzwyczajenia u ludzi dojrzałych i wzajemnego uzależnienia u starych”.

 W tym miejscu muszę zwrócić uwagę na element o istotnym znaczeniu dla mojej definicji związku miłosnego. W moim wzorcu związku miłosnego nie ma decydującego znaczenia więź formalna, czyli formalnoprawna instytucja małżeństwa i rodziny, oraz więź rozumiana jako konkubinat. Co prawda, kiedy opisuję związek miłosny dwojga ludzi w każdej fazie, pomocniczo posługuję się nazwą miłości odpowiednią do formalnego określenia związku, jak miłość małżeńska czy rodzinna, ale czynię tak dlatego, że aktualnie w moich czasach instytucje jak małżeństwo, rodzina dominują w życiu społecznym Polski i na całym świecie. Decydującym elementem łączącym poszczególne rodzaje miłości w każdej fazie życia człowieka są dwa czynniki: stałość i trwałość związku miłosnego. Stałość związku miłosnego oznacza, że partnerów łączy nieprzerwanie uczucie miłości we wszystkich jego przejawach (oznakach), dobrych, a także złych. Stały związek miłosny w tym znaczeniu może być formalnym małżeństwem, nieformalnym konkubinatem lub związkiem partnerskim, o który także w Polsce aktualnie walczą jego zwolennicy.

 Elementy charakterystyczne dla związku małżeńskiego, takie jak wspólne zamieszkiwanie i prowadzenie gospodarstwa domowego, nie muszą jeszcze występować w fazie miłości romantycznej (narzeczeństwie). Jak z tego wynika, miłości romantycznej nie należy jeszcze zaliczać do stałego związku miłosnego. Trwałość związku miłosnego oznacza, że istnieje on od momentu połączenia się partnerów w związek stały do śmierci jednego (lub dwojga) partnera i nigdy nie był przerwany wskutek rozstania partnerów z powodu zerwania którejś z więzi, na przykład wierności.

 W każdym rodzaju miłości występują powtarzające się cechy, ale moim celem jest wskazanie także, jakie cechy je różnią. W „portrecie idealnej miłości” każda z czterech faz miłości ma specyficzne cechy ją wyróżniające, zarówno zalety, jak i wady. Prześledźmy najpierw, jakie charakterystyczne cechy łączą poszczególne fazy czy też etapy idealnej miłości. W drodze żmudnej i długotrwałej analizy posiadanych i dostępnych źródeł odnalazłem ponad 180 cech, przymiotów, oznak charakterystycznych dla poszczególnych faz wzorcowego związku miłosnego. Następnie je pogrupowałem i wyodrębniłem z nich siedem, które według mnie są najważniejsze i stanowią główne, podstawowe i najistotniejsze cechy idealnego związku miłosnego, rokującego przetrwanie do końca życia. Te cechy to:

 –  bliskość,

 –  dopasowanie,

 –  zaufanie,

 –  satysfakcjonujące współżycie seksualne,

 –  wierność,

 –  komunikatywność, czyli umiejętność porozumiewania się,

 –  optymizm, w tym pozytywne myślenie i nastawienie do życia.

 Pozostałe cechy, które wybrałem w wyniku mojej wieloletniej analizy jako te, które mogą pozytywnie wpływać na idealną miłość, można znaleźć w załączniku 2 „Wybrane cechy idealnej miłości” na końcu książki. Każdą opatrzyłem krótkim komentarzem. W załączonym spisie pozytywnych cech kreujących związek miłosny zaznaczyłem siedem najważniejszych, wymienionych wyżej. Spróbuj je, Czytelniku, odpowiednio wykorzystać w swoim związku miłosnym.

 ZAPAMIĘTAJ!

 1. Miłość jest pierwszą z siedmiu najważniejszych, uniwersalnych wartości życiowych, obok małżeństwa, posiadania dziecka (dzieci), jego (ich) wychowania, rodziny, pracy i samorealizacji, składających się na pełnię życia dającą prawdziwe szczęście. Oddanie w miłości jest spełnieniem pierwszego warunku prawdziwego szczęścia i może już być szczęściem samym w sobie. Jednak sama miłość, bez osiągnięcia pozostałych sześciu wartości, nie wystarcza do pełni życia.

 2. Prawdziwa miłość to stały i trwały związek miłosny dwojga ludzi, funkcjonujący przez całe życie partnerów, który powinien opierać się na:

 –  więzi uczuciowo-emocjonalnej, w tym miłości jako podstawowym uczuciu dwojga ludzi,

 –  współżyciu seksualnym,

 –  więzi intelektualnej,

 –  więzi światopoglądowej, religijnej (wierze),

 –  wspólnocie celów życiowych,

 –  wzajemnej pomocy.

 3. Idealny związek miłosny trwa od zakochania do śmierci jednego z dwojga partnerów i przebiega ewolucyjnie w kolejnych czterech fazach miłości, na które składają się:

 –  miłość romantyczna (narzeczeństwo),

 –  miłość małżeńska (partnerska) w czasie trwania małżeństwa (konkubinatu),

 –  miłość rodzinna, czyli w okresie mieszkania rodziców z dzieckiem (dziećmi),

 –  miłość trzeciego wieku, czyli czas po powrocie do związku we dwoje po opuszczeniu rodziny przez dorosłe dzieci.

 4. Aby stworzyć i utrzymać wzorowy związek miłosny, partnerzy powinni się dobrać i dopasować, a następnie realizować podstawowe cechy niezbędne do jego stałości, zgodności i trwałości, to jest: bliskość, dopasowanie, zaufanie, seksualność, wierność, komunikatywność oraz optymizm, czyli pozytywne myślenie i nastawienie do życia. Te siedem cech idealnego związku miłosnego powinno stać się kryteriami do realnego tworzenia szczęśliwego związku miłosnego