Pierwsza praca i rozwój drogi zawodowej.
Kategoria:O pracy zawodowej , O prawdziwym szczęściu
Pierwsza praca – IV etap drogi zawodowej
Wszystko, co w życiu robimy po raz pierwszy, zawsze pozostawia trwały ślad w pamięci. Pierwsza klasa, pierwsza miłość, pierwsze zbliżenie seksualne i tak samo pierwsza praca. Gdy chodzi o pierwszą pracę, młody człowiek po raz pierwszy w swoim życiu zarabia własną pracą pieniądze w postaci wynagrodzenia. Z praktycznego i formalnoprawnego punktu widzenia, podejmując pierwszą pracę, człowiek rozpoczyna swoją karierę zawodową, rozumianą jako przebieg pracy przez całe życie. Moim zdaniem nie można oddzielać prawidłowej drogi zawodowej człowieka od wychowania do pracy, a potem w rzeczywistości nie wychowywać, bo nie ma takiej dziedziny. Nie można oddzielać od drogi zawodowej nauki zawodu i kształcenia w szkole wyższej, bo od nich w decydującej mierze zależy rodzaj wykonywanej później pracy i to, czy pracownik osiągnie z niej pełną satysfakcję jako warunek prawdziwego szczęścia.
Niezależnie od takiego sporu bezwzględnie podjęcie pierwszej pracy jest jednym z zaledwie kilku najważniejszych momentów w życiu każdego człowieka.
Co powinien wiedzieć młody człowiek przed podjęciem pierwszej pracy?
Jeżeli młody człowiek zdobył określone konkretne kwalifikacje do zawodu, który wybrał jako swoją życiową drogę zawodową, to powinien czynić wszystko, co tylko możliwe, aby znaleźć pierwszą pracę odpowiadającą wybranemu zawodowi. Nie powinien podejmować pierwszej pracy w jakimkolwiek innym zawodzie, choćby była bardzo opłacalna. Taka decyzja świadczyłaby o niepewnym lub błędnym wyborze zawodu. Ponadto musiałaby być decyzją z przymusu ekonomicznego lub innego uzasadniającego jej podjęcie, podjętą na czas przejściowy, bez względu na czas trwania takiej umowy o pracę.
Jeżeli młody człowiek mocno pragnie rozpocząć pracę w wybranym zawodzie, to w dzisiejszych warunkach rynku pracy powinien liczyć się z tym, że:
– może długo jej poszukiwać,
– będzie musiał w tym zawodzie przejść wszystkie stopnie awansu zawodowego po kolei,
– będzie zaczynał od najniższego wynagrodzenia, otrzymując podwyżkę stosownie do szczebla awansu stanowiskowego (funkcyjnego itp.).
Każdy, kto dąży do znalezienia pierwszej pracy wysoko wynagradzanej, naginając się przy tym do wyboru pracy niezgodnej z kwalifikacjami i wybranym zawodem, rozpoczyna serię błędów i poprawek w dłuższym czasie. Wydłuża tym samym drogę zawodową do osiągnięcia pełnej satysfakcji z wykonywanej pracy na przestrzeni całego życia. To wszystko oznacza, że od razu trzeba się uczyć cierpliwości i wytrwałości w dążeniu do celu, w tym przypadku zawodowego. Jest nim wielkie zadowolenie (pełna satysfakcja) z wykonywanej pracy w podsumowaniu życia i pracy. Praca w nieswoim lubianym zawodzie może być przyczyną braku pełni szczęścia. Ktoś może od razu stwierdzić, że musi podejmować pierwszą pracę taką, jaką dostał na rynku pracy w miejscu zamieszkania, bo nie ma zatrudnienia w jego zdobytym zawodzie. Z przykrością stwierdzam, że w takim przypadku został popełniony błąd na początku kształtowania ścieżki zawodowej. Może to oznaczać, że wybór zawodu został dokonany świadomie, z pełną wiedzą, z założeniem zmiany miejsca zamieszkania i osiedlenia się tam, gdzie będzie możliwe znalezienie pracy zgodnej ze zdobytymi kwalifikacjami. W przeciwnym wypadku został popełniony błąd polegający na nieuwzględnieniu lokalnego rynku pracy. Podsumowując znaczenie pierwszej pracy w życiu człowieka, trzeba wiedzieć, że podjęcie pochopnie pierwszej pracy niezgodnie ze zdobytym ciężką nauką wykształceniem może zachwiać przyszłą karierę zawodową. W ten niefortunny sposób nieosiągnięcie satysfakcji ze swojej pracy zawodowej może być przyczyną braku pełni szczęścia w życiu człowieka. Wynika to z faktu, że na prawdziwe szczęście człowieka, czyli pełnię życia, składają się łącznie takie wartości, jak: oddanie w miłości, spełnienie w małżeństwie i w rodzinie, posiadanie i wychowanie dzieci, satysfakcja z pracy zawodowej oraz samorealizacja przez twórcze życie i bezinteresowne czynienie dobra.
Tak stanowi moja definicja prawdziwego szczęścia. Brak satysfakcji z pracy zawodowej oznacza niespełnienie szóstej wartości koniecznej do prawdziwego szczęścia człowieka.
Rozwój zawodowy, czyli doskonalenie zawodowe, podnoszenie kwalifikacji, awanse zawodowe – V etap drogi zawodowej
Jak sama nazwa wskazuje, ten etap pracy zawodowej powinien być jak najbardziej kreatywny, a wręcz twórczy. Od niego bowiem najbardziej będzie zależeć, czy w dalszym okresie pracy, aż do przejścia na emeryturę, pracownik zdoła osiągnąć pełną satysfakcję z pracy całego życia. To zadowolenie z pracy zawodowej będzie współdecydowało, wraz z pozostałymi sześcioma najważniejszymi wartościami życiowymi, o osiągnięciu prawdziwego szczęścia w postaci pełni życia. Rozwój zawodowy każdego człowieka trwa od czasu wykonywania pierwszej pracy zawodowej do czasu osiągnięcia przez pracownika pełnej stabilizacji zawodowej. Na ten etap drogi zawodowej człowieka składa się wiele zadań i celów do osiągnięcia, aby na końcu, w podsumowaniu, pracownik mógł z czystym sumieniem stwierdzić, że zdobył to wszystko, co było mu niezbędne do wykonywania pracy dającej mu satysfakcję i stabilizację zawodową do końca pracy i życia.
Z tych wielu różnorodnych zadań i celów na tym etapie chcę wskazać dwa, od których najbardziej zależy uzyskanie pełnej satysfakcji z pracy i uznanie, że już więcej nic nie trzeba zdobywać w zakresie pracy zawodowej.
1.Doskonalenie kwalifikacji i ich podnoszenie przez ich uzupełnianie, rozszerzanie i zdobywanie nowych.
O prawidłowym przebiegu tego etapu drogi zawodowej możemy mówić wyłącznie wtedy, gdy pracownik pracuje zgodnie z kwalifikacjami zawodowymi. Ale to także nie wszystko – te kwalifikacje muszą odpowiadać marzeniom i oczekiwaniom pracownika, zgodnie z jego świadomym wyborem. To z kolei oznacza, że pod tym kątem pracownik jest zadowolony z pracy i z tego tytułu ma co najmniej satysfakcję pozamaterialną, czyli psychiczne zadowolenie z dokonanego wyboru rodzaju kwalifikacji i zgodnej z nimi pracy.
Jednak zdobyte kwalifikacje zawodowe do podjęcia pracy nie zawsze wystarczą do jej wykonywania przez cały czas, aż do przejścia na emeryturę. Świat idzie do przodu, we wszystkich dziedzinach życia i pracy następuje postęp. Konieczne jest więc dostosowanie kwalifikacji do postępu przez ich doskonalenie i podnoszenie. Pracownik, który nie będzie za tym nadążał, może wypaść z tej drogi, doświadczając braku awansu stanowiskowego lub płacowego, braku satysfakcji ze swojej pracy, a nawet utraty pracy wskutek decyzji niezadowolonego pracodawcy. Nie pozostaje mu praktycznie inny wybór, jak doskonalenie i podnoszenie swoich kwalifikacji zawodowych. Oczywiście spełnienie warunku doskonalenia i podnoszenia kwalifikacji zawodowych nie musi oznaczać, że taki pracownik ma już pełną satysfakcję z wykonywanej pracy, w tym z wynagrodzenia za pracę, oraz że ma psychiczne zadowolenie ze swojej dobrej pracy i z oceny pracodawcy.
2.Awanse stanowiskowe i płacowe.
O satysfakcjonującym rozwoju zawodowym pracownika świadczy ścieżka jego awansu stanowiskowego i płacowego. Jeżeli pracownik przez cały staż zawodowy uzyskuje odpowiednie do swojego rozwoju i należytej pracy awanse płacowe i stanowiskowe oraz jest z nich zadowolony, może to oznaczać, że osiąga satysfakcję z tej części pracy zawodowej. Może być jednak i tak, że pracownik jest zadowolony ze swojej pracy, bo ją wykonuje zgodnie z kwalifikacjami, nie czuje potrzeby awansu stanowiskowego, ale jest niezadowolony z wynagrodzenia.